Lustrzana lista przeciwieństw / „Inna” lista cech DDA
Lista Reakcji Upozorowanych (mechanizm obronny); „To mi się nigdy nie przydarzy”
1. Aby przykryć nasz lęk wobec ludzi, a także strach przed izolacją, sami niestety staliśmy się
silnymi autorytetami, osobami, które odstraszają innych i doprowadzają ich do wycofywania
się.
2. Aby uniknąć zaplątania i uwikłania się w relacjach z innymi ludźmi oraz utracenia własnej
tożsamości w tym procesie, staliśmy się bezwzględnie samowystarczalni. Gardzimy
aprobatą innych.
3. Naszą złością i groźbą poniżającej krytyki odstraszamy inne osoby.
4. Dominujemy nad innymi i porzucamy ich, zanim oni porzucą nas lub całkowicie unikamy
wszelkich relacji z osobami o osobowości zależnej. Aby uniknąć zranienia, izolujemy się i
odcinamy od innych, tym samym porzucając samych siebie.
5. Przeżywamy swoje życie z pozycji prześladowcy. W ważnych dla nas relacjach przyciągamy
osoby, które możemy manipulować i kontrolować.
6. Jesteśmy nieodpowiedzialni i egocentryczni. Nasze nadmuchane poczucie własnej wartości
i ważności uniemożliwia nam zobaczenie naszych braków i niedoskonałości.
7. Gdy inni próbują bronić swoich praw powodujemy, że czują się winni.
8. Hamujemy własny strach poprzez tłumienie uczuć i pozostawanie w emocjonalnym
„odrętwieniu”.
9. Nienawidzimy osób, które „grają” ofiary i błagają o ratunek.
10. Zaprzeczamy temu, że zostaliśmy zranieni i tłumimy nasze emocje poprzez dramatyczne
wyrażanie naszych „pseudo” (udawanych) uczuć.
11. Aby chronić siebie przed samokaraniem się za niepowodzenie w „uratowaniu” własnej
rodziny, projektujemy nienawiść do samych siebie na innych, karając ich zamiast siebie.
12. Aby poradzić sobie z ogromnym ciężarem uczucia straty, którego źródłem jest rodzinne
porzucenie szybko wycofujemy się z relacji, które zagrażają naszej „niezależności” (nie za
blisko).
13. Zaprzeczamy, że rodzinna dysfunkcja miała na nas wpływ bądź odrzucamy sam fakt
istnienia dysfunkcji w naszej rodzinie, lub to, że zinternalizowaliśmy jakąkolwiek
destrukcyjną postawę czy zachowanie pochodzące z naszej rodziny.
14. Swoim zachowaniem staramy się pokazać, że w żaden sposób nie jesteśmy podobni do
tych, którzy nas wychowali – ludzi o osobowości zależnej.
(Źródło: „The Complete Picture” – 22 Krajowa Konwencja DDA, Fullerton 2008)
