Mechanizmy obronne DDA

Dzieci wychowane w rodzinie dysfunkcyjnej nabywają pewne schematy zachowań zwane mechanizmami obronnymi, które pozwalają dziecku przetrwać w trudnym środowisku rodziny dysfunkcyjnej. Niestety mechanizmy obronne stają częścią zachowań dorosłego człowieka i utrudniają nie tylko zbudowanie zdrowych relacji w życiu osobistym lub zawodowym ale także uniemożliwiają skuteczne kierowanie własnym życiem. Prawdą jest że, mechanizmy obronne umożliwiły dziecku przetrwanie w dysfunkcyjnej rodzinie w okresie dzieciństwa, ale przeszkadzają one w budowaniu szczęśliwego dorosłego życia. Typowe mechanizmy obronne DDA to perfekcjonizm, ucieczka od emocji, prokrastynacja (odkładanie czegoś na później), depresja, wyuczona bezradność, zaprzeczanie, intelektualizacja (teoretyzowanie), fantazjowanie, pracoholizm, myśli i zachowania obsesyjno-kompulsywne, umniejszanie wielkości problemów rodziny dysfunkcyjnej, amnezja, zabieganie o aprobatę i akceptacje (zadawalanie innych ludzi swoim kosztem), ucieczka w skrajności, wycofanie społeczne, wyparcie swoich potrzeb, projekcja, idealizacja rodziców, uległość lub agresywność zamiast asertywności, uzależnienia chemiczne i behawioralne.

W środowisku dedeaowskim często wspomina się o zasadzie “nie mów, nie ufaj, nie czuj”,która wzmacnia siłę oddziaływania mechanizmów obronnych w życiu codziennym dziecka wychowanego w rodzinie dysfunkcyjnej. Oczywiście, że nie każda osoba z syndromem DDA korzysta w dorosłym życiu ze wszystkich mechanizmów obronnych w dorosłym życiu. Z drugiej strony wielu DDA latami zaprzecza obecności syndromu DDA lub umniejsza jego negatywne skutki w swoim życiu. Dopiero na Programie DDA lub podczas psychoterapii Dorosłe Dzieci ma szansę zobaczyć skutki używania mechanizmów obronnych w swoim dorosłym życiu. Dzięki Programowi DDA lub psychoterapii Dorosłe Dziecko ma możliwość nabycia konstruktywnych i skutecznych sposób radzenia sobie z problemami w dorosłym życiu. Zarówno praca na Programie DDA jak i korzystanie z pomocy psychoterapeutycznej wymaga determinacji, systematyczności i wytrwałości oraz osobistego zaangażowania osoby z syndromem DDA. Ogromnym wsparcie dla wielu DDA są grupy samopomocowe DDA. Uczestnictwo w mitingach DDA pomaga wielu osobom w podjęciu decyzji skorzystania z profesjonalnej psychoterapii DDA, a wsparcie osób z grupy DDA motywuje do systematycznej pracy na Programie DDA.