Dlaczego DDA mają problemy z budowaniem i utrzymanie długoterminowych związków?

Osoby z syndromem DDA (Dorosłe Dzieci Alkoholików) często mają trudności z utrzymaniem długoterminowych relacji. Wynika to z doświadczeń, jakie wynieśli z dzieciństwa spędzonego w rodzinie dysfunkcyjnej. Problemy w relacjach nie są jednak uniwersalne – nie wszystkie osoby z DDA je odczuwają w ten sam sposób, ale istnieje kilka wspólnych wzorców zachowań, które mogą negatywnie wpływać na ich związki. W artykule chcemy zasygnalizować tylko niektóre przyczyny problemów z utrzymaniem długoterminowych relacji przez osoby z syndromem DDA.

Dlaczego dorosłe osoby z syndromem DDA mają trudności z relacjami?

Lęk przed bliskością i zaufaniem

Osoby z DDA często doświadczają lęku przed emocjonalnym zbliżeniem się do innych. Wychowanie w środowisku, w którym rodzice byli nieprzewidywalni lub emocjonalnie niedostępni, sprawia, że trudno im zaufać innym osobom. Obawiają się, że zostaną zranione, opuszczone lub zawiedzione, co sprawia, że dystansują się emocjonalnie od partnerów.

Niska samoocena

Osoby z syndromem DDA często mają niską samoocenę i czują, że nie są godne miłości. Z powodu ciągłego poczucia nie wystarczająco dobrymi i poczucia wstydu mogą nie wierzyć, że zasługują na zdrową, pełnowartościową relację. To może prowadzić do sabotowania związków lub wybierania partnerów, którzy traktują ich w sposób, który wzmacnia negatywne przekonania o sobie.

Lęk przed porzuceniem

Osoby z syndromem DDA mogą być bardzo wrażliwe na jakiekolwiek sygnały mniejszego zaangażowania ze strony partnera. Nawet drobne zmiany w zachowaniu mogą wywoływać silny lęk przed porzuceniem. W odpowiedzi na ten lęk mogą stawać się nadmiernie zależne od partnera lub, wręcz przeciwnie, oddalać się, aby „przygotować się” na ewentualne porzucenie.

Unikanie konfliktów

DDA często unika konfrontacji i wyrażania swoich prawdziwych emocji, obawiając się odrzucenia lub eskalacji konfliktu. Zamiatanie problemów pod dywan może prowadzić do kumulowania frustracji, co ostatecznie może zaszkodzić relacji lub zniszczyć relacje między kobietą a mężczyzną.

Współuzależnienia

Niektóre osoby z syndromem DDA mogą popadać w związki współuzależnione, w których koncentrują się na zaspokajaniu potrzeb partnera, zaniedbując własne. Taki wzorzec może wynikać z dzieciństwa, w którym musieli spełniać oczekiwania rodziców lub stawać się „opiekunami” rodzica alkoholika.

Skłonność do wchodzenia w destrukcyjne związki

DDA mogą mieć tendencję do wchodzenia w relacje z osobami, które same mają problemy emocjonalne lub uzależnienia. To wynik znanego im wzorca relacji z dzieciństwa, który – choć destrukcyjny – wydaje się znajomy i „bezpieczny”. Takie związki często stają się źródłem dodatkowego cierpienia.

Trudności w wyrażaniu emocji

DDA mogą mieć problemy z rozpoznawaniem i wyrażaniem swoich emocji. Często tłumią swoje uczucia, co prowadzi do nierozwiązanych napięć i nieporozumień w związku. Nieumiejętność otwartego komunikowania się z partnerem może utrudniać budowanie głębszej więzi.

Potrzeba kontroli

W dzieciństwie osoby z DDA często miały poczucie, że nie mają kontroli nad sytuacją domową. W dorosłości może to prowadzić do potrzeby kontrolowania swoich partnerów lub sytuacji w związku, co wynika z głębokiego lęku przed chaosem i niepewnością. Taka potrzeba kontroli może dusić relacje i prowadzić do napięć z partnerem.

Jak osoby z DDA mogą pracować nad swoimi relacjami?

Psychoterapia: Terapia indywidualna lub grupowa, np. psychoterapia poznawczo-behawioralna (CBT) lub terapia dla DDA, może pomóc osobom zrozumieć swoje wzorce zachowań i nauczyć się nowych strategii radzenia sobie w relacjach.

Uczestnictwo w 12 krokowych grupach wsparcia: Grupy samopomocowe takie jak DDA lub Al-Anon oferują wsparcie od osób, które przechodzą przez podobne doświadczenia. Daje to przestrzeń do dzielenia się trudnościami i nauki od innych.

Praca nad samooceną: Kluczowym elementem poprawy relacji jest budowanie zdrowej samooceny, aby osoby z DDA mogły wierzyć, że zasługują na miłość i zdrową relację.

Rozwijanie umiejętności komunikacyjnych: Nauka otwartego wyrażania emocji i komunikowania swoich potrzeb może znacząco poprawić jakość relacji.

Praca nad budowaniem zaufania: Uświadomienie sobie, że zdrowa relacja opiera się na wzajemnym zaufaniu i wzajemnej trosce. Zbudowanie zdrowej relacji wymaga czasu i odwagi by móc przezwyciężyć lęk przed bliskością duchową w związku.

Podsumowanie

Podsumowując, osoby z DDA mogą mieć trudności z utrzymaniem długoterminowych relacji z powodu fałszywych wyobrażeń na temat związków oraz głęboko zakorzenionych wzorców zachowań wyniesionych z dzieciństwa. Jednak dzięki odpowiedniemu wsparciu i pracy nad sobą możliwe jest budowanie zdrowych, satysfakcjonujących związków.